Het was me het jaar wel. Ik denk dat er de afgelopen tien jaar niet zo veel ‘woorden van het jaar’ waren om uit te kiezen als in 2020.
We begonnen op 14 maart in de eerste ‘coronatoespraak’ van premier Rutte met ‘groepsimmuniteit’, een woord dat we later niet vaak meer hoorden. Ook viel toen voor het eerst de term ‘intelligente lockdown’ om het ‘Wuhan-virus’ onder de duim te krijgen.
We gingen in ‘quarantaine’ en kregen een ‘thuiskantoor’. De webcam werd onder een dikke laag stof weer tevoorschijn getoverd en we gingen massaal ‘Zoomen’ en ‘Teamen’.
De zomervakantie werd meestal een ‘staycation’ op Balconia of Terrasmania en op basis van het ‘reisadvies’ van de overheid waren buitenlandse trips alleen mogelijk naar ‘gele gebieden’. Die ook plotseling oranje konden worden en dan was je vakantie voorbij en moest je linea recta terug naar Nederland met een ‘repatriëringsvlucht’.
Na de relatief vrije zomerperiode werd steeds vaker toegewerkt naar het ‘vaccineren’ van de bevolking als enige remedie tegen ‘Covid-19’, een term die we na de zomer steeds vaker gingen gebruiken naast ‘corona’, omdat die in de vakantielanden meer gemeengoed was en is.
Uit die vakantielanden namen we ook het ‘mondkapje’ mee, waar we in Nederland eerst niet in geloofden, maar waarbij de andere Europese landen zwoeren. Ook kwamen er steeds meer ‘teststraten’ met ‘PCR-testen’ en gingen veel ZZP’ers die door de ‘corona-crisis’ hun werk verloren aan de slag als ‘contactonderzoeker’ bij de GGD. Daar werden positieve tests ineens ‘besmettingen’, die dagelijks werden gemeld in de ‘corona-update’.
Gaandeweg het jaar stelden steeds meer mensen zich kritisch op tegen de maatregelen en stelden vragen over het ‘waarom’ van de forse aanpak van het naar bleek allerminst ‘killervirus’. Door mensen die zich vierkant achter de kabinetsmaatregelen stelden werden ze ‘complotdenkers’ genoemd. Youp van ’t Hek ging ook mee in deze trend en herschreef zijn kersthit nu naar ‘Wappie’. Want ‘het nieuwe normaal’ vergt blijkbaar dat de neuzen allemaal dezelfde kant op staan.
Na wikken en wegen, waarbij ‘fabeltjesfuik’en viruswappie’ het moesten afleggen, kwam uiteindelijk ‘anderhalvemetersamenleving’ uit de bus als hét woord van 2020. In Vlaanderen werd dat overigens een andere term: het woord knuffelcontact. Van Dale omschrijft knuffelcontact als persoon, buiten de eventuele leden van je gezin, met wie je nauw (fysiek) contact mag hebben, met name tijdens de coronacrisis. ‘Covidioot’ en ‘hoestschaamte’ werden daar tweede en derde.
Alle rechten voorbehouden | Tekstxtra
Beeldmateriaal Awé Krijger, Gerrit de Heus, Boris Cremers, Jessica Lewis, Suzy Hazelwood, Polina Tankilevitch en Martine Sollie