Beïnvloeding met taal

Blogopmaak

Beïnvloeding met taal

Peter Otte • 25 januari 2021

Hoe de corona-pandemie in ieders hoofd ging zitten

Het is al bijna 11 maanden geleden dat we ons leven leidden zoals we dat ons hele leven gewend waren, vrij en redelijk onbezorgd. Een onbekend en onverwacht virus riep in de gehele wereld bij de politici en medisch specialisten een reactie op die we nog nooit eerder hadden gezien.

In ons land verscheen premier Rutte op 15 maart 2020 vanuit zijn Torentje op televisie. Hij sprak van groepsimmuniteit, best een positief woord, en kondigde maatregelen aan om het virus te stoppen. En direct sloten de restaurants die avond. In de maanden daarna verscheen hij steeds vaker op tv en werden wij en ons gedrag door zijn steeds minder positieve woorden steeds angstiger, zelf nadenken werd steeds minder vanzelfsprekend. Rutte en de virologen zeiden het en dus zou het wel waar en goed zijn. Andere items kwamen ook vrijwel niet meer aan de orde, corona beheerste en beheerst nu nog ons dagelijks leven.

Propaganda

Wat je met woorden kunt doen is natuurlijk al eeuwen bekend. De beïnvloeding van grote groepen in de samenleving door zorgvuldig geformuleerde teksten is evident. De gehele Tweede Wereld-oorlog was naast een menselijke tragedie vooral een propaganda-experiment van Hitler en Goebbels . Met woorden en beelden brachten ze het Duitse volk in een soort hypnose, waarna gehoorzamen en zelf niet meer nadenken een logisch gevolg werd. 'Ich habe es nicht gewüsst' was na de oorlog een veel gehoorde zin bij Duitse burgers, die elders dan weer als onwaarschijnlijk werd veroordeeld.

Woorden kunnen dus gevaarlijk zijn, als ze doelbewust worden misbruikt. Maar ook zonder vooropgezet plan kunnen woorden ons gevangen nemen. De Belgische klinisch psycholoog Mattias de Smet ziet het nu met het corona-beleid gebeuren. Politici én grote delen van de bevolking zitten gevangen in een massavorming, worden door het beleid gegijzeld en de angst regeert. Niet vanuit een complotgedachte dus, of een vooropgezet plan van wie dan ook, maar door woorden, als reactie op een virus.

Woorden én andere woorden

Hoe sterk taal dus kan zijn is in 2020 weer eens goed duidelijk geworden. Mijn motto is 'Als woorden inhoud krijgen'. Maar die inhoud is in de coronacrisis wel erg eenzijdig (geweest). Alleen het vaccin was heilig, gezond leven en natuurlijke afweer werden nooit genoemd. Net zo min als ionisatie en ventilatie binnenshuis en veel bewegen buitenshuis.

En wat niet genoemd wordt, waar geen woorden aan vuil worden gemaakt, is er niet, dat bestaat niet in de hoofden van de burger. Doorgaan met dezelfde woorden werkt des te meer, die termen zijn dan alom hoorbaar en dus bestaan ze en is het de waarheid: vaccin, derde golf, ziekenhuisopnames, coronadoden, lockdown, quarantaine. We kunnen ze dromen.

Ons leven wordt dus ook door die woorden geleefd. Plezier en vrijheid zijn ons ontnomen. Niet eens zozeer door de avondklok of de lockdown als instrument zelf, maar veel meer door het eindeloos herhalen van die woorden. Waardoor we van een half vol glas steeds vaker een (half) leeg glas zien. Depressief raken, geen uitweg meer zien, opstand en -ultiem- zelfmoord zijn dan de reacties.

Voor wie die woorden voor zichzelf anders woog, er niet van van de leg raakte en zich kritisch vragen ging en bleef stellen was de wereld niet veel eenvoudiger. Immers die crisiswoorden bleven herhaald worden en als ze er zelf andere woorden tegenover stelden werden ze gezien als corona-ontkenners, complotdenkers en wappies. Ook weer woorden met een lading. Een niet zo positieve lading...

De uitweg

Nu we richting zomer gaan zou de verspreiding van het virus langzamerhand minder moeten worden, het overleeft niet in de UV-stralen van de zon en de nattigheid van de lente. Maar ook hier zal de afname alleen ons niet terugbrengen naar ons oude leven van voor 15 maart 2020. Zal de angst niet vanzelf doen afnemen. Ook hier zijn de juiste woorden voor nodig. Woorden die we ook vaak zullen moeten herhalen om die negatieve woorden die ons nu beheersen te vervangen.

Ik moest meteen denken aan het kinderboekje dat ik vroeger aan mijn kinderen voorlas, voor het slapen gaan: Lieve woordjes van Carl Norac. Over hamster Lola wier wangen vol lieve woordjes zaten, maar die er niet uitkwamen omdat anderen er niet naar wilden luisteren, omdat ze andere woorden in het hoofd belangrijker vonden.

Dat moet dus van de zomer anders worden. De positieve woorden moeten wél gehoord worden. Dus 'naar de kapper', 'naar het restaurant', 'naar theater', 'naar het stadion', 'naar een concert', 'met vakantie gaan' en vooral 'vrienden op visite'. Die woorden moeten ons zodra het qua druk op de ziekenhuizen weer kán verlossen van de ingeslepen negatieve termen van de corona-realiteit. Een uitweg en hoop bieden. Ook twee woorden die ons weer een half vol in plaats van (half) leeg glas laten zien....

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

<H1>Zelfscan</H1>

door Peter Otte • 24 april 2023

Sinds een aantal jaren kun je bij supermarkten als Albert Heijn zelf je boodschappen scannen. Via de app op je telefoon of via een zelfscankassa bij de uitgang van de winkel. Heel handig als je de lange rijen bij de kassa’s met volle winkelkarren wilt vermijden. Maar sinds enige tijd is AH erachter gekomen dat er bij de zelfscan gestolen wordt. Niet alle boodschappen worden gescand. En dus is de behulpzame jongedame bij de zelfscankassa’s gepromoveerd tot caissière. Voorheen checkte ze steeksproefsgewijs 3-5 artikelen. Zo kon je meestal zonder check de winkel uit. En bij een onverhoopte check pakte ze random wat boodschappen om te zien of je die wel had ingescand. En was je ook snel klaar. De zelfscan is bijna een normale kassa Nu is dat héél anders. Bijna dagelijks worden klanten gecontroleerd en wordt bijna de gehele tas overhoopgehaald. Had je zorgvuldig de zware spullen onderin en het zacht fruit en de eieren bovenop, na de check is je tas een zootje. Plus, de personeelsleden die voor de scancheck vrij dicht naast je komen staan ruiken soms niet al te fris meer na een lange werkdag. En ik ging juist voor wat ‘afstand’ uit de lange rij met vaak ook minder fris ruikend volk. De zelfscan was ‘my guilty pleasure’. Maar nu helaas niet meer. Ik begrijp best dat diefstal niet leuk is en dat je steekproefsgewijs moet controleren. Maar 12 van de 13 boodschappen nogmaals uit de tas halen en scannen?? Dan is de zelfscan gewoon een normale kassa geworden en kun je beter daadwerkelijk weer dáár in de rij aansluiten. De riekende medemens dan maar voor lief nemend. Hoef je je tas maar één keer in te pakken…

Sinterkerst

door Peter Otte • 7 december 2022

De donkere weken van december

Wachtrij

door Peter Otte • 29 september 2022

This is a subtitle for your new post

Onkruid

door Peter Otte • 1 augustus 2022

Het is maar wat jij vindt dat onkruid is

Eindredactie en tekstcorrectie, o zo nuttig

door Peter Otte • 31 januari 2022

Eindredactie en tekstcorrectie, o zo nuttig Steeds meer ondernemers gaan het nut inzien van zichtbaarheid op LinkedIn. Ze publiceren dus zelf teksten over en uit hun vakgebied en reageren ook op anderen. De keren dat ik ze dan een persoonlijk bericht stuur met een tip om de tikfouten eruit te halen zijn legio. Ieder zijn vak natuurlijk en er zijn zat mensen die dyslectisch zijn. Maar als je als advocaat of coach klanten zoekt is het niet écht slim om jezelf op LinkedIn te laten zien als taalbarbaar. Veel van die potentiële klanten zullen namelijk wél belang hechten aan een goed taalgebruik. Die zoeken dan een straatje verder. Slecht schrijven tast je betrouwbaarheid aan, ook als vakspecialist. ,,Als die advocaat al niet foutloos kan schrijven, hoe moet hij mij dan verdedigen bij de rechtbank?'' Eindredactie In de 22 jaar dat ik bij Rotterdams Dagblad en AD werkte deden wij op de deelredacties zelf onze eigen eindredactie. Alleen de stukken die 'naar voren' gingen, naar de pagina 3 of de voorpagina, passeerden de centrale eindredactie. We moesten als buitenland- en economieredacteur dan ook verdomde goed opletten vóór de pagina naar de drukkerij gestuurd werd. Dat foutloos doorgeven is er ingestampt. En toen hadden we nog geen Google dat antwoord wist op alle spellingsvragen. Het Groene Boekje en de Dikke van Dale waren onze bijbels. En ons eigen taalgevoel natuurlijk. Als je je als ondernemer al over de schroom hebt heen gezet om zelf te gaan schrijven is het natuurlijk een kwelling om steeds te horen dat je niet foutloos spelt of schrijft. Door mijn jarenlange ervaring als eindredacteur kan juist ík je daar prima mee helpen en dat kost je écht de kop niet. Een strippenkaart tekstcorrectie en eindredactie biedt zoveel rust en kansen om juist wél die ideale klant aan te spreken met je bijdrages op LinkedIn. Je gaat er in omzet dus op vooruit en ik verdien mezelf dubbel en dwars terug. Tekstcorrectie Je koopt bij mij 5 uur eindredactie en tekstcorrectie in en dan doe ik je nog een half uur extra cadeau. Ik maak een strippenkaart op jouw naam aan voor 22 kwartieren en elke keer als je me een LinkedIn-bijdrage mailt zet ik de stopwatch aan. En die tik ik weer uit als ik met je tekst klaar ben. Vaak is dat al binnen een half uur. Soms zelfs al binnen een kwartier. Dat ligt aan de lengte en de kwaliteit van de basistekst. Met die 22 kwartieren doe je dus best lang en je kunt er veel teksten voor insturen. Als ik klaar ben vink ik de gebruikte strippen op je strippenkaart af en krijg je de correcte tekst retour. Die kun je dan direct op je LinkedIn plaatsen. Onder je eigen naam natuurlijk. En hetzelfde geldt voor een zelfgeschreven blog of foldertekst. Ook die kijk ik graag voor je na. Zo krijg je een regelmatige stroom van foutloze bijdragen op je LinkedIn die gestaag klanten voor je werft. Dat ik er ook nog wat mee verdien is alleen maar een win-win-situatie...;-)